Clon da voz humana

Xa existe a máquina que pode converter calquera texto escrito en algo moi parecido ao que soaría si ti pronunciáselo

A voz humana xa pode clonarse.

Logo duns anos de ditadura da imaxe, anos en que as firmas tecnolóxicas non nos venderon tanto un teléfono que fai fotos como unha cámara que fai chamadas, e en que sitios como Instagram fixeron o agosto co retratismo frenético de medio mundo, agora chégalle a quenda á voz. A voz humana xa pode clonarse. Non a voz humana genérica, senón a túa ou a miña. De momento, iso necesita a colaboración do usuario, que ten que pronunciar unhas 150 frases para que o sistema de clonación obteña a materia prima necesaria. Pero despois a máquina pode converter calquera texto escrito en algo moi parecido ao que soaría si ti pronunciáselo.
                                    

As posibilidades de mercado son de momento algo candorosas. Os pais poderán clonar a súa voz nos juguetes dos seus fillos, polo menos cando se vaian a traballar ou de viaxe; un cego poderá recibir as súas mensaxes de texto coa voz clónica dos seus amigos, e o emerxente (ou reemergente) sector do audiolibro, onde o español brillará xunto ao inglés, enriquecerase coas voces de actores marabillosos, aínda que desaparezan, como Laurence Olivier ou Fernando Fernán Gómez. Pero é probable que as cousas vólvanse pronto máis poderosas e complexas.

En Interestelar, a peli de espacial de Christopher Nolan, o robot de abordo fai un par de chistes demasiado agudos para o piloto, interpretado por Matthew McConaughey. -A canto tes posto o sentido do humor?, pregúntalle irritado. -Ao nove?, responde o robot. -Pois báixao ao sete?. Algo similar fará o ano que vén a empresa de Tel Aviv VivoText, aínda que non co humor, senón coa entonación da voz humana. O McConaughey de quenda poderá elixir a velocidade con que a máquina imita a súa voz, a entonación e o énfasis, a tonalidad jocosa ou taciturna con que canta as súas frases.

Tecnoloxía na educación

Educación: territorio (tecnolóxico) a ocupar por Microsoft, Google e Apple

Que o sector da educación é un negocio é un feito máis que obvio. As cifras de estudantes, máis de oito millóns cada curso en España, demostran que é un territorio a explorar. E, como non, en plena reconversión industrial e digitalización as novas tecnoloxías tocaron á porta das aulas. A batalla que se libra desde fai anos hase endurecido nos últimos coincidindo co despregue de internet de alta velocidade e do impulso social que viu como os dispositivos móbiles forman parte da vida diaria das persoas. Microsoft, ata a data, había liderado, polo menos en grandes mercados como o norteamericano, a penetración de dispositivos electrónicos orientados ao mundo educativo, pero co auxe e popularización dos chamados Chromebooks -ordenadores de baixo custo que funcionan en contornas virtuales- conquistaron ao alumno, sobre todo na educación primaria e secundaria. Apple, cos seus MacBook (ata co iPad Prol), tamén logrou obter importantes réditos neste sector (gran parte proveniente do alumnado universitario) onde, de novo, Microsoft planta a súa semente. E faio por partida dobre. As últimas novidades do xigante de Redmond póñeno de manifesto. Windows 10 S, unha versión máis accesible, na nube e limitada que o sistema operativo completo, e o ordenador portátil Surface Laptop confirman ese interese de Microsoft en reforzar a súa liña de negocio. A nova-vella idea é conquistar definitivamente os colexios. E ese esforzo pasa por reducir os prezos dos produtos a adquirir dados os sempre escasos orzamentos que manexan os centros. Terry Myerson, vicepresidente de Microsoft, deixou claras as intencións durante a súa presentación esta semana en Nova York (EE.UU): a utilidade de Windows 10 S estará nas disciplinas de ciencia, tecnoloxía, ingeniería e matemáticas, nichos de mercado para «un sistema operativo que se impón aos demais na educación estadounidense previa á universidade».                                          A idea, xa que logo, é cubrir as necesidades dos alumnos (en primeiro lugar) e os colexios (por extensión). Tomar apuntes, editar documentos, utilizar algún programa de ofimática, corrixir deberes e gestionar as clases é cada vez máis habitual facelo desde unha pantalla. Porque o que na sociedade e na industria apréciase con total nitidez, no aula tamén empezou a notar os efectos do tsunami digital; trastornou os seus cimentos e a natureza da mesma mutaron en comparación a outras épocas. No entanto, no fondo, todo acaba no mesmo lugar: ensinar. Pero os alumnos, hoxe en día, teñen ao seu alcance numerosos recursos tecnolóxicos para lograr clases máis eficientes e metodoloxías máis dinámicas, e máis tendo en conta que este tipo de complementos e accesorios formarán parte da contorna laboral unha vez que estes alumnos accedan nun futuro. E grandes firmas tecnolóxicas puxéronse ao lado da educación porque, en realidade, viron un floreciente negocio ante os seus pés, aínda que cada cal cos seus obxectivos diferentes, xa sexa venda directa de dispositivos, adquisición de licenzas por parte de profesorado ou alumnado ou distribución de plataformas propias.

Posible Segundo Ataque

Alerta ante un posible segundo ciberataque a gran escala: chámase Adylkuzz e imita a WannaCry

Xusto cando WannaCry está dando os seus últimos coletazos, expertos en ciberseguridad detectou un novo ciberataque a gran escala que afecta por centos de miles de ordenadores en todo o mundo sen o coñecemento dos usuarios. foi bautizado como Adylkuzz.

Segundo explicou a firma de seguridade Proofpoint á axencia AFP, este novo «malware» infectaría os ordenadores co fin de crear e roubar diñeiro virtual. Neste caso, non se trataría de bitcoins, a máis popular, senón doutra criptomoneda.

Adylkuzz é máis sigiloso que WannaCry pero consegue infectar os dispositivos porque utiliza a mesma brecha de seguridade en Windows que WannaCry. Con todo, non actúa igual que o recentemente «ramsonware» masivo.

Concretamente, este «malware» métese en equipos vulnerables a través da mesma vulnerabilidade en Windows utilizada por WannaCry. Así, crea, de forma invisible, unidades dunha moeda virtual chamada Monero, comparable a Bitcoin, «pero con capacidades melloradas de anonimato». Como infecta a millóns de ordenadores, créase unha rede de dispositivos zombies, o que se coñece como «botnet», encargada de crear a moeda digital. Os datos que utilizan estas ganancias son extraídos e enviados a direccións cifradas.
«Varias organizacións grandes reportaron problemas de rede na mañá do 15 de maio que originalmente foron atribuídos á campaña de WannaCry (que se iniciou tres días antes). Con todo, debido á falta de avisos de rescate, agora creemos que estes problemas poderían estar asociados coa actividade de Adylkuzz. Con todo, cabo sinalar que a campaña de Adylkuzz é significativamente anterior ao ataque de WannaCry, comezando polo menos o 2 de maio e posiblemente o 24 de abril. Este ataque é continuo e, aínda que menos rechamante que WannaCry, é bastante grande e potencialmente bastante disruptivo», asegura a compañía na súa blog, onde deu a coñecer a nova ameaza.

«O ataque Adylkuzz é máis rendible para os cibercriminales. Transforma aos usuarios infectados en participantes involuntarios que financian aos seus atacantes», explica Nicolas Godier, experto en seguridade cibernética de Proffpoint.

Para o usuario, «os síntomas de ataque son (sobre todo) o rendemento do equipo lento», asegura a compañía. «Xa houbo ataques deste tipo, co «software» de creación da moeda criptográfica, pero nunca a esta escala», asegurou Robert Holmes.

Falta de probas

De momento, nin gobernos nin entidades confirmaron que se trate dun novo ciberataque a escala mundial. Ata agora, é só un estudo máis dunha firma de seguridade cuxas implicaciones descoñécense. «AseguDesde All4sec, empresa española especializada en ciberseguridad, indican que «sería arriscado afirmar que se trata dun ciberataque a nivel mundial» porque, de momento, a información é contradictoria. «Asegurar agora mesmo que Adylkuzz é un novo ciberataque a nivel mundial é aventurarse demasiado á luz das probas que temos. Estase falando nalgúns foros que Adylkuzz comezou realmente o 24 de abril polo que non se trataría dun 'novo ataque'», asegurou a este xornal Alfonso Franco, CEO de All4sec. «Todo apunta a que é anterior a WannaCry -continua- pero estase empezando a ver agora e teremos que esperar un pouco para poder determinar o seu impacto real xa que polo que se comenta a campaña que empezaron aínda non está acabada. O que si é certo é que moitos fabricantes de antivirus xa están incorporando as firmas de Adylkuzz nas súas bases de datos».